سندرم گیر افتادگی عصب می تواند در اثر فشار بر عصب محیطی ایجاد شود. سندرم تونل کارپال شایع ترین نوع است. انواع دیگر شامل سیاتیک و سندروم تونل کوبیتال است. حرکات تکراری می تواند منجر به گرفتگی عصب و نوروپاتی شود. ممکن است ضعف اندام، بی حسی، درد یا گزگز داشته باشید. معمولا درمان های خانگی و دارویی علائم را تسکین می دهد.
سندرم گیر افتادگی عصب چیست؟
زمانی که روی اعصاب در سیستم عصبی محیطی فشار وارد می شود، سندرم گیر افتادگی عصب ممکن است رخ دهد. این اعصاب به قسمت هایی از بدن شما (مانند دست ها و پاهای شما) که از سیستم عصبی مرکزی دورتر هستند (مانند مغز و ستون فقرات) متصل می شوند.
سندرم گیر افتادگی عصب یکی از علل شایع درد عصبی (نوروپاتیک) در اندام ها هستند. آنها می توانند منجر به گرفتگی عصب و نوروپاتی (آسیب عصبی) شوند.
انواع سندرم گیر افتادگی عصب چیست؟
سندرم گیر افتادگی عصب می توانند بر اعصاب محیطی مختلف در بالا یا پایین بدن شما تأثیر بگذارند. سندرم هایی که اندام فوقانی شما را تحت تاثیر قرار می دهند عبارتند از:
- سندرم تونل کارپال: فشرده شدن عصب میانی در مچ دست.
- سندرم Pronator teres: فشرده شدن عصب میانی در آرنج شما.
- سندرم تونل رادیال: فشار روی عصب رادیال در آرنج شما.
- گیر افتادن عصب سوپراسکاپولار: آسیب به عصب فوق کتف در شانه شما.
- سندرم خروجی قفسه سینه: اعصاب فشرده شده در قسمت پایین گردن و قسمت بالایی قفسه سینه (خروجی قفسه سینه).
- گیر افتادن عصب اولنار: فشرده شدن عصب اولنار در آرنج شما (سندرم تونل کوبیتال) یا مچ دست (سندرم کانال گویون).
سندرم گیر افتادگی عصبی که اندام تحتانی را تحت تاثیر قرار می دهند عبارتند از:
- مرالژیا پارستتیکا: فشار روی عصب پوستی فمورال جانبی در ران شما.
- فشرده سازی عصب پرونئال: فشار روی عصب پرونئال در ناحیه تحتانی ساق شما.
- سندرم گیر افتادن عصب پودندال: عصب پودندال در ناحیه لگن شما فشرده شده است.
- سیاتیک: آسیب به عصب سیاتیک در قسمت پایین کمر، باسن، باسن یا ساق پا.
- سندرم تونل تارسال: آسیب به عصب تیبیال در پاشنه یا کف پای شما.
علائم و علل سندرم گیر افتادگی عصب
چه چیزی باعث ایجاد این سندرم می شود؟
فشرده سازی عصب اغلب بر اعصابی تأثیر می گذارد که از طریق دهانه های کوچک (به نام تونل یا کانال) در مفاصل شما حرکت می کنند. تورم یا آسیب بافت به عصب فشار وارد می کند و باعث ایجاد علائم می شود.
علل احتمالی سندرم گیر افتادگی عصب عبارتند از:
- حوادث و تروما
- پیچ خوردگی مچ پا، زانو یا مچ دست
- آرتروز
- استخوان های شکسته و خارهای استخوانی
- دیابت
- مفاصل دررفته، مانند دررفتگی آرنج یا دررفتگی شانه
- فتق دیسک
- کم کاری تیروئید (غده تیروئید کم کار)
- عوارض جراحی
- تومور یا کیست
چه کسانی در معرض ابتلا به سندرم گیر افتادگی عصبی هستند؟
هر کسی ممکن است به سندرم فشار عصبی مبتلا شود. گاهی اوقات، وزن ناشی از چاقی یا بارداری عصب را فشار می دهد. گچ گیری، آتل و استفاده از عصا نیز می تواند باعث مشکلات عصبی شود. افرادی که مشاغل یا فعالیت های خاصی را انجام می دهند که به حرکات مکرر مفاصل نیاز دارند نیز بیشتر در معرض خطر هستند. این شامل:
- کارگران خط مونتاژ
- بازیکنان بیسبال
- دوچرخه سواران
- کارگران ساختمانی و نجار
- گلف بازان
- تنیس بازان
- تایپیست ها
- وزنه برداران
علائم سندرم گیر افتادگی عصبی چیست؟
علائم سندرم گیر افتادگی عصب به تدریج ظاهر می شوند. علائم ممکن است بیایند و بروند و از خفیف تا شدید متغیر باشند. این علائم ممکن است زمانی بدتر شوند که شما فعالیت هایی را انجام می دهید که عصب را می کشند یا فشار می دهند. سندرم های فشرده سازی عصب بسته به اینکه کدام عصب را تحت تاثیر قرار می دهد، علائم مختلفی ایجاد می کند. ممکن است تجربه کنید:
- درد، بی حسی یا سوزن سوزن شدن در ناحیه تحت فشار (معمولاً مفصلی مانند مچ دست، آرنج یا مچ پا)
- ناتوانی در حرکت دادن اندام، بلند کردن دست یا پای خود، یا گرفتن یا نگه داشتن وسایل
- ضعف اندام که بر توانایی شما در انجام کارهای روزانه تأثیر می گذارد یا باعث می شود احساس دست و پا چلفتی کنید.
- از دست دادن عضلات در ناحیه آسیب دیده
تشخیص و آزمایشات سندرم گیر افتادگی عصب
سندرم گیر افتادگی عصب چگونه تشخیص داده می شوند؟
بهترین جراح ارتوپد، آزمایش های مختلفی را در طول معاینه فیزیکی برای ارزیابی علائم شما انجام می دهد. ممکن است پزشک از شما بخواهد که وسایل را نگه دارید، چیزی بردارید یا پا یا دست خود را بلند کنید. اگر معاینه نشان دهنده یک مشکل عصبی بالقوه باشد، ممکن است یک یا چند مورد از این تست های تشخیصی را دریافت کنید:
- الکترومیوگرافی (EMG) و مطالعه هدایت عصبی برای اندازه گیری انتقال سیگنال های عصبی به عضلات.
- ام آر آی، سونوگرافی عصبی عضلانی یا اشعه ایکس برای بررسی اعصاب فشرده و بررسی مشکلاتی مانند آرتریت، آسیب های رباط و شکستگی.
مدیریت و درمان سندرم گیر افتادگی عصب
درمان های غیرجراحی برای سندرم های فشرده سازی عصبی چیست؟
برخی از سندرم های گیر افتادگی عصب با درمان های غیر جراحی بهبود می یابند، مانند:
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) و تزریق استروئید برای درد و التهاب.
- فیزیوتراپی و کاردرمانی برای بهبود قدرت و انعطاف پذیری. همچنین می‌توانید روش‌های جدیدی برای حرکت و انجام کارهایی که عصب فشرده‌شده را تحریک نمی‌کنند، بیاموزید.
- آتل، بریس یا گچ برای حمایت از ناحیه آسیب دیده.
درمان های جراحی برای سندرم گیر افتادگی عصب چیست؟
اگر درمان های غیرجراحی به اندازه کافی علائم را تسکین ندهند، جراحی می تواند کمک کند. بسته به علت فشردگی عصب، جراحی می تواند:
- تونل عصبی را باز کند.
- تومورها یا کیست ها را بردارد.
- اعصاب را ترمیم، جابجا یا انتقال دهد.
جلوگیری
چگونه می توانم از سندرم گیر افتادگی عصب در خانه جلوگیری کنم؟
اگر در معرض خطر سندرم گیر افتادگی عصب هستید، این مراحل می تواند کمک کند:
- صفحه کلید خود را طوری تنظیم کنید که در هنگام تایپ مچ دستتان صاف بماند.
- برای مدت طولانی آرنج خود را روی صندلی اداری یا میز قرار ندهید.
- در طول روز اندام خود را دراز کنید و حرکات کششی انجام دهید.
- اگر تایپ میکنید بین هر یک ساعت استراحت کنید.
- با کیبورد و پد ماوس خود از یک تکیه گاه مچ دست استفاده کنید.
- از بریس یا آتل استفاده کنید.
عوارض سندرم گیر افتادگی عصب چیست؟
گیر افتادگی شدید عصب که بیش از شش هفته طول بکشد می تواند باعث از دست دادن دائمی عضله و آسیب عصبی شود. شما باید در مورد علائم زودهنگام به پزشک خود مراجعه کنید تا بتوانید درمان مناسب را شروع کنید.
پیش بینی برای افراد مبتلا به این سندرم چیست؟
بسیاری از افراد از طریق روش های غیرجراحی علائم را تسکین می دهند. در صورت نیاز، جراحی رفع فشار برای برداشتن فشار از عصب اغلب کمک می کند. تمرینات فیزیکی و کاردرمانی می تواند از عود مشکلات عصبی جلوگیری کند.
چه زمانی باید با پزشکم تماس بگیرم؟
اگر هر یک از موارد زیر را تجربه کردید باید با پزشک خود تماس بگیرید:
- در کارهای روزانه مانند بستن دکمه پیراهن، تایپ کردن یا نگه داشتن خودکار مشکل دارد.
- درد مفاصل
- بی حسی اندام، گزگز یا ضعف
- مشکلات راه رفتن
یادداشتی از دکتر هومن کوکبی
سندرم گیر افتادگی عصب نتیجه تحریک یا فشار عصبی است. سندرم تونل کارپال در مچ دست شایع ترین نوع است. سندرم های فشرده سازی عصبی می توانند اندام تحتانی شما را نیز تحت تاثیر قرار دهند. اگر احساس کرختی، درد، سوزن سوزن شدن یا ضعف غیرقابل توضیح اندام کردید، باید به پزشک خود مراجعه کنید. در صورتی که درمان‌های غیرجراحی علائم را تسکین ندهند یا عصب شما به شدت فشرده شده باشد، ممکن است پزشک شما جراحی را توصیه کند.
نظــــر شمـــــــا؟