پارگی عضله دوسر بازو

پارگی تاندون دوسر بازو در آرنج

عضله دوسر در جلوی بازوی شما قرار دارد. به استخوان‌های شانه و آرنج توسط تاندون‌ها متصل می‌شود، تارهای قوی از بافت فیبری که ماهیچه‌ها را به استخوان‌ها متصل می‌کند. پارگی تاندون عضله دوسر در آرنج غیرمعمول است و تنها در 3 تا 5 نفر از هر 100000 نفر در سال و به ندرت در زنان رخ می دهد. پارگی عضله دوسر بازو اغلب در اثر یک آسیب ناگهانی ایجاد می‌شوند و نسبت به آسیب‌های وارده به تاندون دوسر بازو در شانه، منجر به ضعف بیشتر بازو می‌شوند.

پس از پاره شدن، تاندون دوسر بازو در آرنج به استخوان رشد نمی کند و بهبود نمی یابد. سایر عضلات بازو خم شدن آرنج را بدون تاندون دوسر به خوبی امکان پذیر می کنند. با این حال، آنها نمی توانند تمام عملکردهای آرنج را انجام دهند، به ویژه حرکت چرخش ساعد از کف دست به پایین به کف دست به بالا. این حرکت سوپیناسیون نامیده می شود و برای فعالیت های قدرت گرفتن مهم است.

برای بازگرداندن قدرت بازو به سطوح نزدیک به نرمال، جراح شما ممکن است جراحی را برای ترمیم تاندون پاره شده پیشنهاد دهد. با این حال، درمان غیرجراحی یک گزینه معقول برای بیمارانی است که ممکن است به عملکرد کامل بازو نیاز نداشته باشند، یا نمی توانند زمانی را برای توانبخشی مورد نیاز پس از جراحی اختصاص دهند.

آناتومی

عضله دوسر دارای دو تاندون است که عضله را به شانه و یک تاندون که در آرنج متصل می شود. به تاندون آرنج تاندون دوسر دیستال گفته می شود. به بخشی از استخوان رادیوس به نام توبروسیته رادیال، یک برجستگی کوچک روی استخوان نزدیک مفصل آرنج می‌چسبد.

پارگی عضله دوسر دیستال

پارگی تاندون دوسر می تواند جزئی یا کامل باشد.

• پارگی جزئی: این پارگی ها به بافت نرم آسیب می زند اما تاندون را به طور کامل قطع نمی کند.
• پارگی کامل: پارگی کامل تاندون را به طور کامل از نقطه اتصال آن در استخوان جدا می کند.

در بیشتر موارد، پارگی عضله دوسر بازو کامل است. این بدان معنی است که کل عضله از استخوان جدا شده و به سمت شانه کشیده می شود. سایر عضلات بازو می توانند حرکت تاندون آسیب دیده را جبران کنند که معمولاً منجر به حرکت کامل و عملکرد معقول می شود. با این حال، بدون ترمیم جراحی، بازوی آسیب دیده 30 تا 40 درصد کاهش قدرت خواهد داشت، عمدتاً در چرخاندن ساعد (supination). بیشتر بخوانید: تنیس البو یا آرنج تنیس بازان | تشخیص و درمان

علت پارگی عضله دوسر بازو

علت اصلی پارگی تاندون دوسر دیستال، آسیب ناگهانی است. این پارگی ها به ندرت با سایر شرایط پزشکی مرتبط هستند.

جراحت

آسیب به تاندون عضله دوسر در آرنج معمولاً زمانی رخ می دهد که آرنج در مقابل مقاومت مستقیماً قرار بگیرد. زمانی که آرنج به زور در برابر بار سنگین خم می شود، آسیب به این تاندون کمتر اتفاق می افتد. بلند کردن یک جعبه سنگین مثال خوبی است. شاید بدون اینکه متوجه وزن آن شوید آن را بگیرید. شما عضلات و تاندون‌های دوسر بازو را تحت فشار قرار می‌دهید و سعی می‌کنید بازوهایتان را خم کنید، اما وزن بیش از حد است و بازوها را مجبور می‌کند صاف شوند. با تقلا، فشار روی عضله دوسر افزایش می یابد و تاندون از استخوان جدا می شود.

بیشتر بخوانید: بورسیت آرنج

عوامل افزایش ریسک پارگی عضله دوسر بازو

• مردان 30 ساله یا بالاتر، بیشتر در معرض پارگی عضله دوسر دیستال هستند.
• عوامل خطر اضافی برای پارگی تاندون دوسر دیستال عبارتند از: سیگار کشیدن. استفاده از نیکوتین می تواند بر قدرت و کیفیت تاندون تأثیر بگذارد.
• داروهای کورتیکواستروئید و استروئید آنابولیک. این داروها با ضعف عضلانی و تاندون مرتبط هستند.

علائم پارگی عضله دوسر بازو

هنگام پاره شدن تاندون اغلب در آرنج صدا ایجاد می شود. درد در ابتدا شدید است، اما ممکن است پس از یک یا دو هفته کاهش یابد. علائم دیگر عبارتند از:

• تورم در جلوی آرنج
• کبودی قابل مشاهده در آرنج و ساعد
• ضعف در خم شدن آرنج
• ضعف در پیچاندن ساعد (سوپیناسیون)
• برآمدگی در قسمت فوقانی بازو که توسط عضله دوسر کوتاه شده و پس زده شده ایجاد می شود.
• شکافی در جلوی آرنج که در اثر نبود تاندون ایجاد می‌شود.

بیشتر بخوانید: سندرم تونل رادیال

نحوه معاینه و تشخیص

معاینه جسمی

پس از بحث در مورد علائم و نحوه ایجاد آسیب، پزشک آرنج شما را معاینه می کند. در طول معاینه فیزیکی، پزشک شما:

• جلوی آرنج خود را لمس می‌کند و به دنبال شکافی در تاندون می‌گردد.
• از شما می‌خواهد ساعد خود را در برابر مقاومت بچرخانید، قدرت چفت شدن ساعد خود را آزمایش کنید.
• قدرت سوپینشن را با قدرت ساعد مقابل خود مقایسه کنید.

تست های تصویربرداری

علاوه بر معاینه، پزشک ممکن است آزمایش های تصویربرداری را برای کمک به تایید تشخیص توصیه کند.

• اشعه ایکس: اگرچه اشعه ایکس نمی تواند بافت های نرمی مانند تاندون عضله دوسر را نشان دهد، اما می تواند برای رد سایر مشکلاتی که می تواند باعث درد آرنج شود مفید باشد.
• سونوگرافی: این تکنیک تصویربرداری می‌تواند انتهای آزاد تاندون دوسر بازو را که در بازو به سمت بالا برگشته است، نشان دهد.
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI): اسکن ام آر آی تصاویر بهتری از بافت های نرم نسبت به اشعه ایکس ایجاد می کند. آنها می توانند پارگی جزئی و کامل تاندون دوسر را نشان دهند.

هنگامی که تشخیص پارگی تاندون دوسر دیستال (پارگی عضله دوسر بازو) در معاینه واضح است، ممکن است پزشک شما سونوگرافی یا اسکن MRI را تجویز نکند.

بیشتر بخوانید: سندرم تونل کوبیتال

درمان پارگی عضله دوسر بازو

جراحی برای اتصال مجدد تاندون به استخوان برای بازیابی قدرت و عملکرد کامل بازو ضروری است. در شرایط زیر درمان غیر جراحی ممکن است در نظر گرفته شود:

• اگر مسن تر و کم تحرک هستید.
• اگر آسیب در بازوی غیر غالب شما رخ داده است و می توانید عملکرد کامل بازوی خود را تحمل نکنید.
• اگر مشکلات پزشکی دارید که شما را در معرض خطر بیشتری برای عوارض حین جراحی قرار می دهد.
• اگر نمی توانید زمانی را برای توانبخشی مورد نیاز پس از جراحی اختصاص دهید.

درمان غیر جراحی پارگی عضله دوسر بازو

درمان غیرجراحی بر تسکین درد و حفظ عملکرد هر چه بیشتر بازو تمرکز دارد. توصیه های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• استراحت: برای تسکین درد و محدود کردن تورم از بلند کردن اجسام سنگین و فعالیت های بالای سر خودداری کنید. پزشک شما ممکن است استفاده از اسلینگ را برای مدت کوتاهی توصیه کند.
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن درد و تورم را کاهش می دهند.
• فیزیوتراپی: پس از کاهش درد، پزشک ممکن است تمرینات توانبخشی را برای تقویت عضلات اطراف و کمک به بازگرداندن حرکات و عملکرد تا حد امکان توصیه کند.

درمان جراحی پارگی عضله دوسر بازو

جراحی برای ترمیم تاندون باید در 2 تا 3 هفته اول پس از آسیب انجام شود. پس از این مدت، تاندون و عضله دوسر شروع به زخم شدن و کوتاه شدن می کنند و ممکن است بازیابی عملکرد بازو با جراحی امکان پذیر نباشد. در حالی که گزینه های دیگری برای بیمارانی که درخواست درمان دیرهنگام جراحی برای این آسیب می کنند، در دسترس است، آنها پیچیده تر و به طور کلی کمتر موفق هستند.

چندین روش مختلف برای اتصال مجدد تاندون دوسر دیستال به استخوان ساعد وجود دارد. برخی از پزشکان ترجیح می دهند از یک برش در جلو (داخل) آرنج استفاده کنند، در حالی که برخی دیگر از برش های کوچک در جلو و پشت (خارج) آرنج استفاده می کنند. یک گزینه جراحی پارگی عضله دوسر بازو رایج این است که تاندون را با بخیه از طریق سوراخ هایی که در استخوان رادیوس سوراخ شده است، بچسبانید. روش دیگر، اتصال تاندون به استخوان با استفاده از ایمپلنت های فلزی کوچک است. برای هر رویکرد مزایا و معایبی وجود دارد.

بهترین جراح ارتوپد

عوارض:

عوارض جراحی پارگی عضله دوسر بازو معمولاً نادر و موقتی هستند.

• بی حسی و/یا ضعف در ساعد، مچ دست یا دست ممکن است رخ دهد و معمولا برطرف می شود.
• ممکن است استخوان جدید در اطراف محلی که تاندون به استخوان ساعد متصل است ایجاد شود. در حالی که این معمولاً محدودیت کمی در حرکت ایجاد می کند، گاهی اوقات می تواند توانایی چرخش ساعد را کاهش دهد. این ممکن است نیاز به جراحی اضافی داشته باشد.
• اگرچه غیر معمول است، تاندون ممکن است پس از بهبود کامل ترمیم دوباره پاره شود.

توانبخشی:

بلافاصله پس از جراحی، بازوی شما ممکن است در گچ یا آتل بی حرکت شود.

پزشک به زودی شروع به حرکت بازوی شما می کند، اغلب با محافظت از یک بریس. آنها ممکن است فیزیوتراپی را برای کمک به بازیابی دامنه حرکتی و قدرت تجویز کنند. تمرینات مقاومتی، مانند انقباض خفیف عضلات دوسر بازویی یا استفاده از باندهای الاستیک، ممکن است به تدریج به برنامه توانبخشی شما اضافه شوند. بیشتر بخوانید: مشکلات مفصل آرنج

حتماً برنامه درمانی پزشک خود را دنبال کنید. از آنجایی که تاندون دوسر بیش از 3 تا 4 ماه طول می کشد تا به طور کامل بهبود یابد، مهم است که با محدود کردن فعالیت های خود از ترمیم محافظت کنید. فعالیت های سبک می توانند بلافاصله پس از جراحی شروع شوند. اما باید از بلند کردن اجسام سنگین و فعالیت شدید برای چندین ماه خودداری کرد.

اگرچه این یک روند کند است، اما تعهد شما به برنامه توانبخشی مهم ترین عامل در بازگشت به تمام فعالیت هایی است که از آن لذت می برید. نتیجه جراحی پارگی عضله دوسر بازو تقریباً همه بیماران در آخرین ویزیت پزشک از دامنه حرکتی و قدرت کامل برخوردارند. پس از گذشت زمان، به طور منطقی می توانید انتظار داشته باشید که به فعالیت های سنگین و مشاغلی که شامل کار یدی است بازگردید.