آرتریت روماتوئید: علل، علائم و درمان

روماتیسم مفصلی

آرتریت روماتوئید نوعی آرتریت است که در آن سیستم ایمنی بدن به بافت پوشاننده مفاصل در هر دو طرف بدن حمله می کند. ممکن است سایر قسمت های بدن شما را نیز تحت تاثیر قرار دهد. علت دقیق آن ناشناخته است. گزینه های درمانی شامل تغییر سبک زندگی، فیزیوتراپی، کاردرمانی، تغذیه درمانی، دارو درمانی و جراحی است.

آرتریت روماتوئید چیست؟

آرتریت روماتوئید (RA) یک بیماری خود ایمنی است که مزمن است (مداوم). این در مفاصل هر دو طرف بدن شما رخ می دهد، که آن را از سایر انواع آرتریت متفاوت می کند. ممکن است علائم درد و التهاب در بدن خود داشته باشید:

انگشتان
دست ها
مچ دست
زانو
مچ پا
پا
انگشتان پا

التهاب کنترل نشده به غضروف آسیب می رساند، غضروفی که معمولاً به عنوان یک ضربه گیر در مفاصل شما عمل می کند. با گذشت زمان، این می تواند مفاصل شما را تغییر شکل دهد. در نهایت، خود استخوان شما فرسایش می یابد. این عارضه می تواند منجر به جوش خوردن مفصل شما شود که ناشی از تلاش بدن شما برای محافظت از خود در برابر تحریک مداوم است.

سلول های خاصی در سیستم ایمنی بدن شما (سیستم مبارزه با عفونت بدن شما) به این فرآیند کمک می کنند. این مواد در مفاصل شما تولید می‌شوند، اما در بدن شما گردش می‌کنند و باعث ایجاد علائم می‌شوند. آرتریت روماتوئید علاوه بر تأثیر بر مفاصل، گاهی اوقات سایر قسمت‌های بدن از جمله موارد زیر را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد:

پوست
چشم ها
دهان
ریه ها
قلب

چه کسانی به آرتریت روماتوئید مبتلا می شوند؟

آرتریت روماتوئید بیش از 1.3 میلیون نفر در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد. این بیماری در زنان 2.5 برابر بیشتر از مردان است.

سن شروع آرتریت روماتوئید در چه سنی است؟

روماتیسم مفصلی معمولاً در سنین 30 تا 60 سالگی شروع به ایجاد می کند. اما هر کسی ممکن است به روماتیسم مفصلی مبتلا شود. در کودکان و جوانان – معمولاً بین 16 تا 40 سال – به آن آرتریت روماتوئید جوان (YORA) می گویند. در افرادی که پس از 60 سالگی دچار علائم می شوند، به آن آرتریت روماتوئید دیررس (LORA) می گویند.

بیشتر بخوانید: بهترین دکتر آرتروز

علائم و علل

علائم آرتریت روماتوئید چیست؟

آرتریت روماتوئید روی هر فردی متفاوت است. در برخی افراد، علائم مفصلی طی چندین سال ایجاد می شود. در افراد دیگر، علائم آرتریت روماتوئید به سرعت پیشرفت می کند. بسیاری از مردم زمان با علائم (شعله ور شدن) و سپس بدون علائم (بهبود) دارند.

علائم آرتریت روماتوئید عبارتند از:

درد، تورم، سفتی و حساسیت در بیش از یک مفصل
سفتی، به خصوص در صبح یا بعد از نشستن طولانی مدت
درد و سفتی در مفاصل یکسان در دو طرف بدن شما
خستگی (خستگی شدید)
ضعف
تب

آیا آرتریت روماتوئید باعث خستگی می شود؟

تجربه همه افراد از روماتیسم مفصلی کمی متفاوت است. اما بسیاری از افراد مبتلا به RA می گویند که خستگی یکی از بدترین علائم این بیماری است. زندگی با درد مزمن می تواند خسته کننده باشد و خستگی می تواند مدیریت درد را دشوارتر کند. مهم است که به بدن خود توجه کنید و قبل از اینکه خیلی خسته شوید استراحت کنید.

علائم پیشرفت آرتریت روماتوئید چیست؟

علائم شدید شدن آرتریت روماتوئید تفاوت زیادی با علائم آرتریت روماتوئید ندارد. اما افراد مبتلا به RA دارای فراز و نشیب هایی هستند. شعله ور شدن زمانی است که پس از مدتی احساس بهتر شدن علائم قابل توجهی دارید. با درمان، احتمالاً دوره‌هایی خواهید داشت که احساس بهتری دارید. سپس، استرس، تغییرات آب و هوا، برخی غذاها یا عفونت ها باعث افزایش علائم بیماری می شود.

اگرچه شما نمی توانید به طور کلی از شدید شدن آن جلوگیری کنید، اقداماتی وجود دارد که می تواند برای مدیریت آنها به شما کمک کند. ممکن است کمک کند که علائم خود را هر روز در یک مجله یادداشت کنید، همراه با آنچه در زندگی شما می گذرد. این اطلاعات را با پزشک خود به اشتراک بگذارید، که ممکن است به شما در شناسایی محرک ها کمک کند. سپس می توانید برای مدیریت آن محرک ها کار کنید.

چه چیزی باعث آرتریت روماتوئید می شود؟

علت دقیق آرتریت روماتوئید ناشناخته است. محققان فکر می کنند که این امر توسط ترکیبی از ژنتیک، هورمون ها و عوامل محیطی ایجاد می شود. به طور معمول، سیستم ایمنی بدن شما را از بیماری محافظت می کند. در آرتریت روماتوئید، چیزی سیستم ایمنی بدن شما را تحریک می کند تا به مفاصل شما حمله کند. عفونت، سیگار کشیدن یا استرس فیزیکی یا عاطفی ممکن است محرک باشد.

بیشتر بخوانید: آرتروز در کودکان و نوجوانان

آیا آرتریت روماتوئید ژنتیکی است؟

دانشمندان بسیاری از ژن ها را به عنوان عوامل خطر بالقوه برای RA مطالعه کرده اند. برخی از تغییرات ژنتیکی و عوامل غیر ژنتیکی در خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید نقش دارند. عوامل غیر ژنتیکی شامل جنسیت و قرار گرفتن در معرض محرک ها و آلاینده ها است. افرادی که با تغییراتی در ژن های آنتی ژن لکوسیت انسانی (HLA) متولد می شوند، بیشتر در معرض ابتلا به آرتریت روماتوئید هستند. ژن های HLA به سیستم ایمنی شما کمک می کنند تا تفاوت بین پروتئین هایی را که بدن شما می سازد و پروتئین های مهاجمانی مانند ویروس ها و باکتری ها را تشخیص دهد.

عوامل خطر برای ابتلا به آرتریت روماتوئید چیست؟

چندین عامل خطر برای ابتلا به آرتریت روماتوئید وجود دارد. این شامل:

سابقه خانوادگی: اگر یکی از بستگان نزدیک شما نیز به آرتریت روماتوئید مبتلا باشد، احتمال ابتلا به آرتریت روماتوئید بیشتر است.
جنسیت: زنان و افرادی که در بدو تولد زنان تعیین شده اند، دو تا سه برابر بیشتر در معرض ابتلا به آرتریت روماتوئید هستند.
سیگار کشیدن: سیگار کشیدن خطر ابتلا به روماتیسم مفصلی را در فرد افزایش می دهد و بیماری را بدتر می کند.
چاقی: اگر چاقی دارید، احتمال ابتلا به آرتریت روماتوئید بیشتر است.

تشخیص و آزمایشات

آرتریت روماتوئید چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک متخصص ارتوپد افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید را بر اساس ترکیبی از چندین عامل تشخیص می دهند. آنها یک معاینه فیزیکی انجام می دهند و از شما در مورد سابقه پزشکی و علائم شما می پرسند. پزشک آزمایش خون و آزمایش تصویربرداری را تجویز می کند. آزمایش خون به دنبال التهاب و پروتئین های خون (آنتی بادی) است که نشانه های آرتریت روماتوئید هستند. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

نرخ رسوب گلبول های قرمز (ESR) یا “sed rate” التهاب در مفاصل شما را تایید می کند.
پروتئین واکنشی C (CRP).
حدود 80 درصد افراد مبتلا به RA برای فاکتور روماتوئید (RF) مثبت هستند.
حدود 60 تا 70 درصد از افرادی که مبتلا به آرتریت روماتوئید زندگی می کنند دارای آنتی بادی علیه پپتیدهای سیترولینه حلقوی (CCP) (پروتئین ها) هستند.

پزشک متخصص ارتوپد شما ممکن است آزمایش های تصویربرداری را برای بررسی علائمی که مفاصل شما در حال از بین رفتن هستند، درخواست کند. روماتیسم مفصلی می تواند باعث فرسودگی انتهای استخوان های داخل مفاصل شود. آزمایشات تصویربرداری ممکن است شامل موارد زیر باشد:

اشعه ایکس
سونوگرافی ها
اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)

در برخی موارد، پزشک متخصص ارتوپد ممکن است قبل از تشخیص قطعی آرتریت روماتوئید، عملکرد شما را در طول زمان بررسی کند.

معیارهای تشخیصی آرتریت روماتوئید چیست؟

معیارهای تشخیصی مجموعه ای از علائم و نتایج آزمایشی است که پزشک متخصص ارتوپد قبل از اینکه به شما بگوید که به آرتریت روماتوئید مبتلا شده اید، به دنبال آن است. آنها بر اساس سالها تحقیق و تمرین بالینی هستند. برخی از افراد مبتلا به RA همه معیارها را ندارند. اما به طور کلی، معیارهای تشخیصی آرتریت روماتوئید عبارتند از:

آرتریت التهابی در دو یا چند مفصل بزرگ (شانه، آرنج، لگن، زانو و مچ پا)
آرتریت التهابی در مفاصل کوچکتر
تست‌های نشانگر زیستی مثبت مانند فاکتور روماتوئید (RF) یا آنتی‌بادی‌های CCP
افزایش سطح CRP یا افزایش نرخ سدیم
علائم شما بیش از شش هفته طول کشیده است.

مدیریت و درمان

اهداف درمان آرتریت روماتوئید چیست؟

مهمترین هدف درمان آرتریت روماتوئید کاهش درد و تورم مفاصل است. انجام این کار باید به حفظ یا بهبود عملکرد مفصل کمک کند. هدف بلند مدت درمان، کند کردن یا توقف آسیب مفصل است. کنترل التهاب مفاصل درد شما را کاهش می دهد و کیفیت زندگی شما را بهبود می بخشد.

آرتریت روماتوئید چگونه درمان می شود؟

آسیب مفاصل عموماً در دو سال اول تشخیص رخ می دهد، بنابراین در صورت مشاهده علائم مهم است که به پزشک مراجعه کنید. درمان آرتریت روماتوئید در این بازه زمانی می تواند به جلوگیری از عواقب طولانی مدت کمک کند. درمان های آرتریت روماتوئید شامل تغییر سبک زندگی، درمان، دارو و جراحی است. بهترین جراح ارتوپد سن، سلامتی، سابقه پزشکی و میزان بد بودن علائم شما را هنگام تصمیم گیری برای درمان در نظر می گیرد.

چه داروهایی آرتریت روماتوئید را درمان می کنند؟

درمان زودهنگام با داروهای خاص می تواند نتیجه طولانی مدت شما را بهبود بخشد. ترکیبی از داروها ممکن است موثرتر از درمان تک دارویی باشد و به نظر می رسد بی خطر باشد. داروهای زیادی برای کاهش درد، تورم و التهاب مفاصل و پیشگیری یا کند کردن بیماری وجود دارد. داروهایی که آرتریت روماتوئید را درمان می کنند عبارتند از:

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی درد و التهاب را کاهش می دهند. آنها شامل محصولاتی مانند:

ایبوپروفن (Advil®، Motrin®)
ناپروکسن (Aleve®)
آسپرین

مهارکننده های COX-2: مهارکننده های COX-2 نوع دیگری از NSAID ها هستند. آنها شامل محصولاتی مانند سلکوکسیب (Celebrex®) هستند. مهارکننده های COX-2 نسبت به NSAID های معمولی عوارض جانبی خونریزی کمتری روی معده شما دارند.

کورتیکواستروئیدها: کورتیکواستروئیدها، همچنین به عنوان استروئید شناخته می شوند، همچنین می توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند. آنها شامل پردنیزون و کورتیزون هستند.

داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs): برخلاف سایر NSAID ها، DMARDها در واقع می توانند با اصلاح سیستم ایمنی، روند بیماری را کند کنند. ارائه دهنده شما ممکن است DMARDها را به تنهایی و همراه با استروئیدها یا سایر داروها تجویز کند. DMARDهای رایج عبارتند از:

متوترکسات (Trexall®)
هیدروکسی کلروکین (Plaquenil®)
سولفاسالازین (Azulfidine®)
Leflunomide (Arava®)

مهارکننده های ژانوس کیناز (JAK): مهارکننده های JAK نوع دیگری از DMARD هستند. روماتولوژیست ها اغلب مهارکننده های JAK را برای افرادی که مصرف متوترکسات را به تنهایی بهبود نمی دهند تجویز می کنند. این محصولات عبارتند از:

توفاسیتینیب (Xeljanz®)
باراسیتینیب (Olumiant®)

بیولوژیک: اگر به DMARDها به خوبی پاسخ ندهید، ممکن است پزشک عوامل پاسخ بیولوژیک (بیولوژیک) را تجویز کند. بیولوژیک ها مولکول هایی را هدف قرار می دهند که باعث التهاب در مفاصل شما می شوند. پزشک بر این باورند که بیولوژیک ها موثرتر هستند زیرا در سطح خاصی به سلول ها حمله می کنند. این محصولات عبارتند از:

اتانرسپت (Enbrel®)
Infliximab (Remicade®)
آدالیموماب (Humira®)
آناکینرا (Kinaret®)
آباتاسپت (Orencia®)
ریتوکسیماب (Rituxan®)
Certolizumab (Cimzia®)
گلیموماب (Simponi®)
توسیلیزوماب (Actemra®)

بیولوژیک ها به سرعت عمل می کنند، در عرض دو تا شش هفته. پزشک شما ممکن است آنها را به تنهایی یا در ترکیب با DMARD مانند متوترکسات تجویز کند.

ایمن ترین دارو برای آرتریت روماتوئید چیست؟

ایمن ترین دارو برای آرتریت روماتوئید دارویی است که بیشترین فایده را با کمترین عوارض جانبی منفی به شما بدهد. این بسته به سابقه سلامتی و شدت علائم RA شما متفاوت است. متخصص ارتوپد با شما برای ایجاد یک برنامه درمانی همکاری خواهد کرد. داروهایی که متخصص ارتوپد شما تجویز می کند با وخامت وضعیت شما مطابقت دارد.

مهم است که به طور منظم با متخصص ارتوپد خود ملاقات کنید. آنها عوارض جانبی را بررسی می کنند و در صورت لزوم درمان شما را تغییر می دهند. متخصص ارتوپد شما ممکن است آزمایش‌هایی را برای تعیین میزان مؤثر بودن درمان و داشتن عوارض جانبی تجویز کند.

آیا تغییر رژیم غذایی به آرتریت روماتوئید من کمک می کند؟

هنگامی که با درمان ها و داروهایی که متخصص ارتوپد توصیه می کند ترکیب شود، تغییر در رژیم غذایی ممکن است به کاهش التهاب و سایر علائم RA کمک کند. اما شما را درمان نمی کند. می توانید با پزشک خود در مورد افزودن چربی های خوب و به حداقل رساندن چربی های بد، نمک و کربوهیدرات های فرآوری شده صحبت کنید. هیچ مکمل گیاهی یا غذایی مانند کلاژن نمی تواند آرتریت روماتوئید را درمان کند. این تغییرات رژیم غذایی زمانی که توسط روماتولوژیست شما تحت نظر باشد ایمن تر و موفق تر هستند.

اما تغییراتی در شیوه زندگی وجود دارد که می توانید انجام دهید که ممکن است به کاهش علائم شما کمک کند. روماتولوژیست شما ممکن است کاهش وزن را برای کاهش استرس روی مفاصل ملتهب توصیه کند. افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید نیز در معرض خطر بیشتری برای بیماری عروق کرونر هستند. کلسترول خون بالا (یک عامل خطر برای بیماری عروق کرونر) می تواند به تغییرات در رژیم غذایی پاسخ دهد. یک متخصص تغذیه می تواند غذاهای خاصی را برای خوردن یا اجتناب از آن برای رسیدن به سطح کلسترول مطلوب توصیه کند.

چه زمانی از جراحی برای درمان آرتریت روماتوئید استفاده می شود؟

جراحی ممکن است گزینه ای برای بازگرداندن عملکرد مفاصل به شدت آسیب دیده باشد. اگر درد شما با دارو کنترل نشود، ممکن است پزشک شما جراحی را توصیه کند. جراحی هایی که RA را درمان می کنند عبارتند از:

تعویض زانو
تعویض مفصل ران
تعویض مفصل شانه
سایر جراحی ها برای اصلاح ناهنجاری

زندگی با آرتریت روماتوئید

شرایط برای افرادی که آرتریت روماتوئید دارند چیست؟

اگرچه هیچ درمانی برای آرتریت روماتوئید وجود ندارد، اما روش‌های موثر زیادی برای کاهش درد و التهاب و کند کردن روند بیماری وجود دارد. تشخیص زودهنگام و درمان موثر بسیار مهم است.

چه نوع تغییراتی در شیوه زندگی می تواند به آرتریت روماتوئید کمک کند؟

ابتلا به یک بیماری مادام العمر مانند آرتریت روماتوئید ممکن است باعث شود احساس کنید کنترل زیادی بر کیفیت زندگی خود ندارید. در حالی که جنبه هایی از RA وجود دارد که نمی توانید آنها را کنترل کنید، کارهایی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا به شما کمک کند بهترین احساس را داشته باشید.

چنین تغییراتی در سبک زندگی عبارتند از:

استراحت

هنگامی که مفاصل شما ملتهب هستند، خطر آسیب به مفاصل و ساختارهای بافت نرم اطراف (مانند تاندون ها و رباط ها) زیاد است. به همین دلیل است که باید به مفاصل ملتهب خود استراحت دهید. اما همچنان ورزش کردن برای شما مهم است. حفظ دامنه حرکتی خوب در مفاصل و به طور کلی تناسب اندام خوب در مقابله با RA مهم هستند.

ورزش

درد و سفتی می تواند شما را کند کند. برخی از افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید غیر فعال می شوند. اما عدم تحرک می تواند منجر به از دست دادن حرکت مفصل و از دست دادن قدرت عضلانی شود. اینها به نوبه خود ثبات مفصل را کاهش می دهند و درد و خستگی را افزایش می دهند. ورزش منظم می تواند به پیشگیری و معکوس کردن این اثرات کمک کند. ممکن است بخواهید با مراجعه به فیزیوتراپیست یا کاردرمانگر برای مشاوره در مورد نحوه ورزش ایمن شروع کنید. تمرینات مفید عبارتند از:

تمرینات دامنه حرکتی برای حفظ و بازیابی حرکت مفصل
تمریناتی برای افزایش قدرت
ورزش هایی برای افزایش استقامت (پیاده روی، شنا و دوچرخه سواری)

آرتریت روماتوئید در مقابل استئوآرتریت

آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت مانند استئوآرتریت دست، هر دو از علل شایع درد و سفتی مفاصل هستند. اما دلایل مختلفی دارند. در آرتروز، التهاب و آسیب به مرور زمان غضروف شما را تجزیه می کند. در آرتریت روماتوئید، سیستم ایمنی بدن به پوشش مفاصل شما حمله می کند.

آرتریت روماتوئید در مقابل نقرس

آرتریت روماتوئید و نقرس هر دو از انواع دردناک آرتریت هستند. علائم نقرس شامل درد شدید، قرمزی، سفتی، تورم و گرما در انگشت شست پا یا سایر مفاصل است. در نقرس، کریستال های اسید اوریک باعث التهاب می شوند. در آرتریت روماتوئید، این سیستم ایمنی شماست که باعث آسیب مفاصل می شود.

آیا روماتیسم مفصلی از بین می رود؟

خیر، آرتریت روماتوئید از بین نمی رود. این شرایطی است که شما تا آخر عمر خواهید داشت. اما ممکن است دوره هایی داشته باشید که علائمی را مشاهده نکنید. این زمان‌های احساس بهتر ممکن است بیایند و بروند. گفته می شود، آسیب RA در مفاصل شما باقی می ماند. اگر به پزشک برای درمان RA مراجعه نکنید، این بیماری می تواند باعث آسیب دائمی به غضروف و در نهایت مفاصل شما شود. روماتیسم مفصلی همچنین می تواند به اندام هایی مانند ریه و قلب شما آسیب برساند.

یادداشتی از دکتر هومن کوکبی

اگر به آرتریت روماتوئید مبتلا هستید، ممکن است احساس کنید که مادام العمر در یک ترن هوایی از درد و خستگی هستید. مهم است که این احساسات و علائم خود را با متخصص ارتوپد خود در میان بگذارید. همراه با اشعه ایکس و آزمایش خون، آنچه در مورد کیفیت زندگی خود می گویید به اطلاع رسانی درمان شما کمک می کند. پزشک شما علائم شما را ارزیابی می کند و برنامه درمانی مناسب را برای نیازهای شما توصیه می کند. اکثر افراد می توانند آرتریت روماتوئید را مدیریت کنند و همچنان فعالیت هایی را که برایشان مهم است انجام دهند.

سوالات متداول درباره آرتریت روماتوئید

علائم اولیه آرتریت روماتوئید چیست؟

علائم اولیه آرتریت روماتوئید شامل حساسیت یا درد در مفاصل کوچک مانند مفاصل انگشتان دست یا پا است. یا ممکن است متوجه درد در مفصل بزرگتر مانند زانو یا شانه خود شوید. این علائم اولیه آرتریت روماتوئید مانند یک ساعت زنگ دار هستند که برای ارتعاش تنظیم شده اند. ممکن است همیشه برای جلب توجه شما کافی نباشد. اما علائم اولیه مهم هستند زیرا هر چه زودتر به RA تشخیص داده شود، درمان شما زودتر شروع می شود. و درمان سریع ممکن است به این معنی باشد که احتمال آسیب دائمی و دردناک مفصلی در شما کمتر است.

مرحله اولیه آرتریت روماتوئید چیست؟

گاهی اوقات پزشکان از اصطلاح “آرتریت روماتوئید اولیه” برای توصیف این بیماری در افرادی که کمتر از شش ماه علائم آرتریت روماتوئید را داشته اند استفاده می کنند.

چهار مرحله آرتریت روماتوئید چیست؟

مرحله 1: در مرحله اولیه آرتریت روماتوئید، بافت اطراف مفاصل شما ملتهب می شود. ممکن است کمی درد و سفتی داشته باشید. اگر پزشک شما عکس‌برداری با اشعه ایکس را درخواست دهد، تغییرات مخربی را در استخوان‌های شما مشاهده نخواهد کرد.
مرحله 2: التهاب شروع به آسیب رساندن به غضروف مفاصل شما کرده است. ممکن است متوجه سفتی و کاهش دامنه حرکتی شوید.
مرحله 3: التهاب آنقدر شدید است که به استخوان های شما آسیب می رساند. نسبت به مرحله 2 درد، سفتی و حتی دامنه حرکتی کمتری خواهید داشت و ممکن است تغییرات فیزیکی را مشاهده کنید.
مرحله 4: در این مرحله، التهاب متوقف می شود اما مفاصل شما بدتر می شوند. شما درد شدید، تورم، سفتی و از دست دادن تحرک خواهید داشت.

آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی